Arena of Death III

Gief συνεχια !!!! οεο που ειναι ?
ανυπομονουμε !

Πολλες φορες ειχε δει τη Κυρα τελευταια....
..στη λιμνη στο δασος, διπλα στο μεγαλο γερο-πλατανο..
Καμπουριασμενος με σκουρο ξυλο γεματος ροζους, δεν ηταν το μεγαλυτερο του δασους -καθε αλλο!-
προθυμα προσφερε τη σκια του στο νεαρο παιδι με ανταλλαγμα τη παρεα του.
Το πρωινο φως που χορευε στο νερο, λαμπυριζε μικρες λαμψεις που εμπαιναν στα ματια του, σα χιλιαδες μικρα καθρεφτακια που χορευουν.

Παντα η λιμνη του εφερνε νοσταλγια.. ενιωθε πως ο πατερας του ηταν κοντα, του χαμογελουσε και οταν φυσουσε ο ανεμος, εκλεινε τα ματια του για να του χαϊδεψει τα μαλλια.



Οταν ηταν μικρο παιδι
Ενας ιερεας επισκεφτηκε τη μητερα του
...
ηταν απογευμα και επαιζε διπλα στο τζακι με τα αδελφια του
η πορτα χτυπησε και μια βοηθος ανοιξε τη βαρια πορτα
γυρισε και καλεσε τη κυρια της
η παραμανα τα προσεχε ενω ο ιερεας μιλουσε στη μητερα τους

Λυγμοι ακουστηκαν απο εκεινη
και σχεδον αμεσως κατερρευσε..

...


"Καημενη μητερα.."
Τα ματια του ,μισοκλειστα που κοιτουσαν αδιαφορα το κενο
,βουρκωσαν...

Ακομα θυμαται την εκφραση της



----------




"..ΜΑΜΑ!!
ΜΑΜΑ!!"



...ΜΑΜΑ!!....."




----------



!


Ενας χτυπος ακουστηκε απο κοντα, σαν κατι να επεσε

-ανοιξε τα ματια του ανησυχος


Ηταν νυχτα!
-....νυχτα????

Μονο για μια στιγμη εκλεισε τα ματια του...

....
Κοιταξε γυρω του και σηκωθηκε αφηνοντας να ξεγλιστρησει ενας μικρος αναστεναγμος

!??

Μια εκπληξη τον περιμενε-
Το αλογο ελειπε!
Το αναζητησε ανυσηχα με το βλεμμα του
Το κεφαλι του γυρισε αρκετες φορες και το σωμα και τα ποδια του το ακολουθουσαν αμηχανα σα κοτοπουλο που εχασε το κεφαλι του


Με δυο-τρεις δρασκελισμους εφτασε πισω στο δρομακι
παραμερισε τα πυκνα φυλλα και κοιταξε το δρομο -πρωτα το ενα ακρο και μετα...!!
!
κατι τον ακουμπησε στιγμιαια στη πλατη!!

Ανοιγοκλεισε αργα τις παλαμες του
Ανεβοκατεβασε νωχελικα το κεφαλι του ενα-δυο φορες
και τραβηχτηκε προσεχτικα προς τα πισω
Γυρισε αργα το κεφαλι του για να αντικρυσει......

"ΧΑΖΟ ΑΛΟΓΟ!"
!!
"χαζη φοραδα!"" ψιθυρισε τριζοντας τα δοντια..
και του εκανε νοημα να μεινει ησυχο..
Κατι ειχε παρει το ματι του ,πριν, να ερχεται απο την αλλη πλευρα αλλα δε προλαβε να καταλαβει

Πηρε μια βαθια ανασα, παραμερισε ξανα τις φυλλωσιες των ψηλων θαμνων και κοιταξε με προσοχη
? Μια αμαξα που την εσερναν δυο καταμαυρα μεγαλα αλογα ερχοταν αργα προς το μερος τους...
Ξανακρυφτηκε μεσα στα φυλλωματα

"...Αμαξα..?.."

Πριν προλαβει να σκεφτει περνουσε κιολας απο μπροστα τους
Την παρακολουθουσε απο ενα ανοιγμα στα πυκνα κλαδια

ηταν μια κηδεια

Ανακουφισμενος
Περιμενε λιγο ακομα.
...
Προσπαθωντας να μην ανησυχησει τη πομπη που ακολουθουσε
προχωρησε γοργα
και αποκαλυφθηκε λιγο πιο μπροστα απο αυτους

Επειτα δεν ηξερε τι να κανει

Κανεις δε φαινοταν να τον προσεχει
Παρατηρησε για αλλη μια φορα τη μαυρη αμαξα
Το αλογο του την ακολουθουσε!

Εκανε δυο-τρεις δρασκελισμους χωρις να κανει πολυ θορυβο, εφτασε διπλα του και το επιασε αποτομα απο το χαλιναρι. Το κοιταξε αγριεμενος και εσφιξε τα δοντια του. Κοιταξε πισω του και ενα ριγος διαπερασε τη ραχοκοκαλια του..
Κοιταξε αμηχανα αυτους που ακολουθουσαν
κανεις δεν αντεδρασε στο παραμικρο
Αρχισε ξαφνικα να νιωθει αβολα

πριν φυγει απο το δρομο τους εριξε μια κλεφτη ματια.
Ηταν ακομα πισω για να δει πως ηταν αυτος που ειχε πεθανει, ετσι επιταχυνοντας λιγο το βημα του, επιασε το χαλιναρι απο την ακρη και κοιταξε.
Ηταν ενας ιπποτης μεσα στο φερετρο με τη στολη του.. Γυρισε το κεφαλι αριστερα και ειδε
τη μητερα του...
!
Τα ματια του γουρλωσαν απο εκπληξη
γυρισε το βλεμμα του πισω στο φερετρο

αλλα τωρα τη θεση του ειχε παρει μια λιμνη
Τα νερα της κρυσταλλιζαν ενα πρωϊνο φως..
Κοιταξε υπνωτισμενος απο το θεαμα
ειχε αφησει το χαλιναρι και τωρα στεκοταν ακινητος... μονο αυτος και η λιμνη...

Παντα η λιμνη του εφερνε νοσταλγια..

Ενα απαλο αερακι αρχισε να φυσα
και να του ανακατευει απαλα τα μαλλια...
μισοκλεισε τα ματια του ανασηκωνοντας αργα το κεφαλι του


στη μεση της, καθοταν μια νεαρη κοπελα
ομορφη
γαληνια
ενα μυστηριο φως την αγκαλιαζε

..ετσι θυμοταν τις ιστοριες για την Κυρα.....


....................




Ανοιξε αποτομα τα ματια του

!

Ηταν νυχτα!
Ηταν ξαπλωμενος ακομα κατω απο ενα δεντρο λιγο πιο περα απ'το δρομακι
κοιταξε επανω και ειδε το αλογο του ("ονειρο.." σκεφτηκε)

Εμεινε να το κοιταζει εκει για λιγη ωρα

"τα εκανα μουσκεμα" ειπε
"δεν επρεπε να κοιμηθω" εκλεισε τα ματια του και χαμογελασε ελαφρα..


Σηκωθηκε αφου πηρε πρωτα δυο βαθιες αναπνοες και αρχισε να ετοιμαζει το αλογο για πορεια
...
Σε λιγα λεπτα ειχε μαζεψει τα παντα και ηταν ετοιμοι να ξεκινησουν
Πεζος το οδηγησε ελαφρα απο το χαλιναρι του κοντα στην ακρη του δρομου
Παραμερισε τα κλαδια των μεγαλων θαμνων-

Κοκκαλωσε!


Ενας λυκος στεκοταν στη μεση του δρομου
!
Με προσεχτικες κινησεις εβγαλε το σπαθι απο τη θηκη του
"...ατυχια!..." ψελισσε




Ο λυκος καταλαβε αμεσως τις προθεσεις του ανθρωπου!
Πριν καλα-καλα δειξει τα δοντια του και γρυλισει τιναχτηκε κατα πανω του!!



Σχεδον ενστικτωδως ανεβηκε στο αλογο και επιασε γερα το σπαθι του
Ο λυκος πηδηξε ψηλα!! και τωρα θα επρεπε να χρησιμοποιησει ολη την δεξιοτεχνια του για να τον χτυπησει στον αερα!
-Η καρδια του χτυπουσε σα τρελη!-

To Hit

-Ενας δευτερος λυκος πεταχτηκε ξαφνικα!
To αλογο ξαφνιασμενο ανασηκωθηκε αποτομα στα πισω ποδια και χτυπησε το εδαφος με δυναμη
Τιποτα δε προμηνυε αυτο που μολις συνεβαινε..





Το Wound


Armour Save failed


Ward Save


Νο Wounds suffered
2 Wounds Remaining

Δεν ειχε μολις χτυπησει το κτηνος!?
Πως καταφερε να κρατιεται απο τη πανοπλια του χεριου του?!

Η νυχτα ηταν ηρεμη..
Ενα απαλο αερακι αρχισε να φυσα δειλα
Συννεφα μαζευονταν σιγα-σιγα απο το Βορρα...
Αστερια ομως φαινονταν ακομα καθαρα.. στολιζαν τα γυμνα σημεια του ουρανου αναμεσα στα συννεφα..
...

-Ενας αποκοσμος οξυς πονος διαπερασε το αριστερο του χερι-

Το Hit



Το Wound


Armour Save failed


Ward Save


1 Wound suffered
2 Wounds Remaining

Ο λυκος χαλαρωσε τη λαβη του ανοιγοντας λιγο-λιγο τα σαγονια του
Δε μπορουσε να πιστεψει τη δυναμη αυτου του.....τερατος(?)
Η πανοπλια του χεριου ειχε στραβωσει και εκει που ηταν τα δοντια το μεταλλο ειχε ανοιξει- μπηγμενο μεσα στο φρεσκοανοιγμενο κρεας
μεταλλο,αλυσιδα και κατακοκκινη σαρκα- ειχαν γινει ενα. Δε μπορουσες να ξεχωρισεις που τελειωνε και που αρχιζε το καθε τι
Γρηγορα ετρεχε αιμα απο τη βαθια πληγη -ολο και περισσοτερο

...αρχισε να ζαλιζεται...

..το θηριο ομως φαινεται να ειχε χασει το ενδιαφερον του
ειχε γυρισει τη πλατη του και απομακρυνοταν...

Τιποτα δεν ακουγοταν-
Ουτε γρυλοι, ουτε τιποτα
Ενα αερακι που ειχε σταματησει λιγο πριν αρχισε ξανα
Ευχαριστο αερακι σε μια πανεμορφη νυχτα...
Το τοπιο ηταν σαγηνευτικο -σχεδον ειδυλλιακο

Τα συννεφα αρχισαν να υποχωρουν ελαχιστα, αφηνοντας το φως του γεματου φεγγαριου να λουζει τα δεντρα και το χαμηλο χορταρι, σα ψηλο γρασιδι, που κυματιζε...
Περιστασιακα καποιο συννεφο περνουσε και πυκνωνε, αλλοτε υποχωρουσε ξανα κανοντας το σεληνοφως να μοιαζει σα να υπακουει καποια νωχελικη μουσικη

Ειναι αναμφιβολα απο αυτες τις νυχτες που καπου ενα νεαρο αγορι στοιχειωνεται απο το προσωπο εκεινης που ζητα πιο πολυ η καρδια του
Μια νυχτα που νεαροι αφελεις υμνουν τον ερωτα με στιχακια και τραγουδια
κατω απο καμαρες κρυμμενοι δειλα πισω απο θαμνους με τριανταφυλλα
καρδιοχτυπωντας,
ελπιζουν να ακουστουν απο τη μοναδικη της καρδιας τους


Ο πονος ειχε πια εγκαταλειψει το χερι του
Ενιωθε το αιμα ζεστο, να κυλα μεσα απο τη πανοπλια, στην ακρη των δαχτυλων του
Κουνησε τα δαχτυλα του ανεπαισθητα, οπως οταν διωχνεις μια μυγα που καθεται πανω

Το προσωπο του ειχε χαλαρωσει και τα ματια του εκλειναν..


Το αλογο κινηθηκε βιαια προς τα πισω
Εκανε ενα - δυο βηματα και σταματησε σα να προσπαθουσε να αφυπνισει τον κυριο του

Επιασε με τη δεξια παλαμη του σφιχτα το σπαθι και μαζι το χαλιναρι του αλογου, μπλεγμενο στα δαχτυλα του
Τα ποδια του 'αγκαλιασαν' στιγμιαια το σωμα του αλογου
Το προσωπο του ηταν ακομα χαλαρο

Εγυρε το κεφαλι του ελαφρα μπροστα και ενα χαμογελο ικανοποιησης φανηκε στο προσωπο του.
Σηκωσε το βλεμμα του στον ουρανο, επειτα ανασηκωσε τους ωμους και χαζεψε για λιγο το πανεμορφο τοπιο

Το αλογο εκανε μια ελαφρια κινηση μπρος - πισω και σταματησε
Τραβηξε απαλα το χαλιναρι ελαχιστα
Εμειναν και οι δυο ακινητοι
Επειτα κοιταξε το λυκο που τωρα τον κοιταζε κι αυτος

"Δεν εισαι λυκος. Ετσι δεν ειναι?" Ειπε χαμογελωντας, μισοκλεινοντας στιγμιαια τα ματια του και γερνοντας ταυτοχρονα το κεφαλι του για ενα δευτερολεπτο προς το δεξι του ωμο
"Τι εισαι?....."

και συνεχισε να χαμογελα

μας μπερδεψες λιγο ρε ιατρομπλαστ!!
τι ρολο βαρανε αυτοι οι λυκοι?

γραφε και τα αντικειμενα που εχουν οι χαρακτηρες να ξερουμε τι συμβαινει...

ο Μπρετ λορδος εχει 5 αττακς??
προφανως εχει την ιδεατη αρετη...μαλλον ξεχασες μια οταν επιτεθηκε στο λυκο..!

ΥΓ εσυ πρεπει να εισαι καταπληκτικος Νταντζεον Μαστερ..!!!

Ναι.. ξεχασα τη μια attack. Θα τη ριξω αμεσως!

Για να ξεμπερδεψεις λιγο τα πραγματα (αν και σκοπος μου ηταν να σας μπερδεψω λιγο), παρακολουθησε τον πινακα της σελ.2
εχει τα αντικειμενα και τους αντιπαλους

Εδώ έχουμε και πίνακες, στατιστικές αναλύσεις κτλ

τα ζαρια δε τα ριχνω εγω (και ετσι δεν ακουω γκρινιες )

το εχει αναλαβει το Backgammon στο κινητο μου (αληθεια)

ααα μαλιστα!!

αναμενω με ανυπομονησια τη συνεχεια λοιπον!!!!

ΥΓ εχε στο νου σου οτι αν ο Μπρετ παικτης δεν εχει Γκραιλ ορκο τοτε ή παιζει δευτερος και εχει γουορντ ή παει με ινισιατιβ και ΔΕΝ εχει γουορντ..!

αυτο δε γινεται... :dawi1:

το blessing με το συγκεκριμενο τροπο ειναι σαν ενα bound spell
δε συμβαινει πριν την αρχη του close combat - συμβαινει ΜΙΑ φορα στην αρχη του παιχνιδιου (οταν οι μοναδες δεν εχουν εμπλακει πουθενα και τουλαχιστον για ενα γυρο δε προκειται)
Το αναλογο θα ηταν να προσευχηθει ο warrior priest ή να κανω stand and shoot (οχι ακριβως - περιπου)
Στη μαχη face to face δεν υπαρχει χρονος για τετοια

Παράθεση :

- Δεν θα χρησιμοποιηθεί magic, shooting ή bound spells. Δεν υπαρχει χρόνος στην αρένα για αυτές τις πολυτέλειες!

Παράθεση :

ΥΓ εσυ πρεπει να εισαι καταπληκτικος Νταντζεον Μαστερ..!!!

τωρα καταλαβα οτι το ελεγες σε μενα!
ευχαριστω

Εννοείς οτι θα παίζω χωρίς blessing?? Ξεβράκωτος στα αγγούρια;; Brokennn.. (και άδικο, ας βαρούσα δεύτερος και ας είχα blessing)

και τι ήταν αυτοί οι λύκοι; Summon wolves έχει ο Lestat? Και πρόλαβε να τους σηκώσει, ενώ εγώ δεν πρόλαβα ούτε την προσευχή μου να κάνω; (η μαλλον τη διαθηκη μου, έτσι όπως πάνε τα πράγματα.. )

Kalimera Αθηνα! Kalimera Ελλαδα!

Lance-a-lot, πρωτα απ'ολα εκανα λαθος (γεα!)

δεν παιζεις με λορδο, παιζεις με ηρωα, οποτε οι ζαριες με τη σειρα που ηρθαν τροποποιηθηκαν και οπου χρειαστηκε απορριφθησαν

Μεχρι τωρα εχετε απο 2 Wounds

Θα αναρτησω το αποτελεσμα λιγο πριν τις 12

Δευτερον, για το blessing
θα ηθελα και τις δικες σας γνωμες για το αν μπορει να χρησιμοποιηθει
επειδη σε συμπαθω λεω ναι
αλλα απο την αλλη δισταζω για τους εξης λογους:
στη περιπτωση σου το blessing δεν ειναι αυτοματο Ward Save. Ειναι Ward Save κατοπιν παραχωρησης του πρωτου γυρου στον αντιπαλο. Αυτο συμβαινει ΜΟΝΟ μια φορα στην αρχη ΟΛΟΥ του παιχνιδιου και οχι καθε φορα που ο χαρακτηρας/μοναδα εμπλεκεται σε μαχη
Απο την αλλη το συγκεκριμενο Ward Save χανεται πχ. απο φυγη σε combat resolution

Αν ο χαρακτηρας ειχε grail vow δε θα το σκεφτομουν ιδιαιτερα αλλα τωρα... θα ελεγα οχι (που να μη σε συμπαθουσα κιολας :botom:

Εχει κανεις καποια γνωμη για το συγκεκριμενο θεμα με το knight's και questing vow?

Εγω εχω μια γνωμη.
Εχει αρχισει και γινετε το θεμα αρκετα πολυπλοκο Χωρις λογο...
lol ενοειτε ρε παιδια πως εχει καθε bretonian blessing ....ελεος δηλαδη μην ακουω home rules και παραθυρακια , ξερεις ισως και αμα δεν κτλ κτλ ακομα τι σχεση εχει το vow ?
Γινεται ενα απλο challenge ...Λες να ειχε κανει flee o λορδος πριν καμια βδομαδα και να εχει χασει το blessing και αληθεια αραγε το ξανααποκτουνε ποτε ?Ερωτηματα αναπαντητα αιωνιας αναζητησης...
Ειναι Bretonian για καθε str below 5 εχει 6+ws και για καθε str μεγαλητερο ι ισο του 5 εχει 5+ ειναι απλο , γιατι να χρειαζετε να τα κανουμε ολα πολυπλοκα και χωρις λογο....?
Παιχτε Απλα ...
Αυτα

ναι μωρε παιχτε το ετσι οπως το λεει ο Λασκουλας!!!!

υποτιθεται οτι καθε Βρετονος μονομαχος πριν μπει στην αρενα εχει προσευχηθει και εχει εισπραξει το Μπλεσιγκ!! το οποιο δεν το χανει ποτε!

Fair enough
θα γινει ετσι thanx

Παντως οποιος κανει την arena ειναι πολυ καλη εμπειρια
Ειναι ευκαιρια να μαθεις και αλλους στρατους σχετικα γρηγορα (στου κασιδη το κεφαλι)

λοιπον, οσο ριχνω τα ζαρια ειπα να μεταδωσω μια εκτακτη ειδηση για την εκβαση της μαχης Lancelot - Lestat μεχρι τωρα!!

Για την ωρα ο Lance υπεστη και δευτερο Wound! μενοντας μονο με ενα...
Ενθαρρυντικο ειναι πως ακομα δεν εχει ερθει η σειρα του να απαντησει (great weapon)

και ενα highlight του δευτερου γυρου:

Παράθεση :

Armour Save failed


Ward Save

Ο λυκος εκανε ενα βημα πιο κοντα
Τωρα φαινοταν πιο καθαρα κατω απ'το σεληνοφως

Αρχισε να σηκωνεται αργα στα πισω ποδια του, σε μια αφυσικη σταση για ζωο
Κατω απο το λαιμο του λυκου ενα παιδικο προσωπο αρχισε να φαινεται

Το ζωο ηταν πια ορθιο...αλλα δεν ηταν ζωο!
Ενα μικρο κοριτσι στεκοταν τωρα ορθιο με το τομαρι του λυκου στην πλατη του
Ηταν ολογυμνο και τα μεγαλα μπλε ματια του κοιτουσαν μεσα στα δικα του..

"Τι εισαι?" ρωτησε σαστισμενος ο ιπποτης
Καθε λογικος ανθρωπος βλεποντας αυτη τη παραξενη μεταμορφωση θα το εβαζε στα ποδια
κατι ομως τον κρατουσε εκει....


'ποσο μου αρεσει να καθομαι διπλα στη λιμνη..' ειπε το μικρο παιδι με τη γλυκια φωνη και αρχισε να γελα..
'μαμα... μην κλαις...' συνεχισε.. και τα γελια της γεμισαν την ησυχια της νυχτας

Την κοιταζε γεματος απορια-
τι σημαινουν ολα αυτα?
Τοτε το προσωπο του πηρε μια εκφραση εκπληξης!
!
!
Ποτε δεν πηγαινε σε καμια λιμνη οταν ηταν μικρος!
Ποτε δε γνωρισε κανεναν απο τους γονεις του.. ουτε τη μητερα του ειχε γνωρισει, ουτε τον πατερα του. Ειχαν πεθανει και οι δυο οταν ηταν μωρο ακομα.. Ουτε και ειχε αδερφια!..
Ολες αυτες οι αναμνησεις ηταν ψευτικες... παραισθησεις...


Αρχισε να θυμαται..
Στη πραγματικοτητα μεγαλωσε διπλα στο θειο του, που μετα το θανατο των γονιων του ανελαβε τη κυβερνηση της επαρχιας
Ηταν σκληρος ανθρωπος και φεροταν ασχημα τις περισσοτερες φορες
Ενδιαφεροταν μονο να τρωει την περιουσια του πεθαμενου αδερφου του και εκανε ασωτη ζωη
Για μαχες? ουτε λογος! Αφηνε τους χωρικους απροστατευτους να τα βγαζουν περα μονοι τους στις δυσκολιες...
....
"ο θειος μου...ενα χαμενο κορμι ηταν" σκεφτηκε ο ιπποτης, χαμηλωνοντας λυπημενα το βλεμμα του: "πως μπορεσα να τα ξεχασω ολα αυτα?"
"Εκεινος ηταν ο λογος που εγκατελειψα τα παντα και αφιερωσα τη ζωη μου στο να αποκαταστησω την τιμη και το ονομα της οικογενειας μου.."


Θυμηθηκε το μικρο κοριτσι που στεκοταν μπροστα του
Εκανε να το κοιταξει- αλλα πια δε στεκοταν εκει
?
Που ειχε παει? Τι ηταν?

"ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ??" Φωναξε ο ιπποτης
..Καποια μικρα πουλια πεταξαν στον οριζοντα..
"ΤΙ ΕΙΣΑΙ?? ΓΙΑΤΙ ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ??! ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΛΙΜΝΗ.. ...και ολα αυτα τελοσπαντων? αυτες δεν ειναι δικες μου αναμνησεις.." ειπε χαμηλωνοντας σταδιακα τον τονο της φωνης του


Τωρα ολα ηταν και παλι ησυχα
η βραδια φαινοταν ομορφη και γαληνια, σαν να μην ειχε συμβει τιποτα απο ολα αυτα

Η βαθια πληγη ομως στο χερι του μαρτυρουσε πως ολα αυτα δεν ηταν ονειρο

Ξαφνου κατι σκιασε το φεγγαροφως που επεφτε πανω σε αυτον και το αλογο του
Εμοιαζε με τεραστια νυχτεριδα!! και καθως πετουσε απο πανω του, το γελιο του μικρου κοριτσιου ακουστηκε!
Προσγειωθηκε σε καποια αποσταση απο αυτον, στην αλλη ακρη του δρομου
Ενας δυνατος θορυβος ακουστηκε
Τωρα το τεραστιο τερας στεκοταν στην αλλη ακρη του δρομου και φαινοταν μονο το περιγραμμα του -ηταν σα μια μεγαλη μαυρη σκια!
Αρχισε να κανει περιεργες κινησεις σα να χορευει!
Εχανε σταδιακα το σχημα του! και ενας μαυροφορεμενος καβαλαρης εμφανιστηκε στη θεση του
Ενα σπαθι αντανακλουσε το φως της σεληνης και στεκοταν ακινητος

το αιμα στο χερι του ιπποτη ειχε σταματησει να σταζει εδω και λιγη ωρα
"Τι εισαι εσυ που παιζεις με το μυαλο μου?.. Τι εισαι?..." αναρωτηθηκε..
Ο σκοτεινος καβαλαρης ομως ειχε ηδη ξεκινησει να κατευθυνεται με ταχυτητα προς το μερος του!!
"Αυτο ειναι!" ψιθυρησε ο ιπποτης.. "Αποψε επιτελους θα συναντησω τη μητερα και τον πατερα μου.."
Εσφιξε το σπαθι του στη δεξια παλαμη του
"Αναθεματισμενο πραμα.. ..θα σε στειλω στη κολαση απο οπου ηρθες..."

Εβγαλε μια δυνατη κραυγη και αμεσως ξεκινησε το αλογο του
Τωρα ετρεχαν ο ενας πανω στον αλλο..





To Hit


To Wound


To Hit


To Wound



To Hit


To Hit


To Wound


Armour Save failed


Ward Save







To Hit


To Wound


Armour Save


Ward Save


1 Wound Suffered
1 Remaining Wound

To Hit


To Hit


To Hit


To Wound


Armour Save failed


Ward Save







To Hit


To Wound


Armour Save


To Hit


To Hit


To Wound


Armour Save


To Hit


To Wound


Armour Save failed


Ward Save


1 Wound Suffered
1 Remaining Wound






To Hit


To Wound


Armour Save


Ward Save


1 Wound Suffered
No Wounds Remaining









...
'κλοκ'-'κλακ'
'κλοκ'-'κλακ'
....
"Τι στο...... Το βλεπεις αυτο εκει?"
"Τι? Ποιο λες?"
"Αυτο εκει μπροστα!....."


δυο αλογα πηγαιναν σιγα-σιγα στο στενο δρομακι και τραβουσαν μια μαυρη αμαξα
κλοκ, κλακ, κλοκ... οι οπλες τους ακουγονταν στο λιθοστρωτο...
Ειχε σχεδον ξημερωσει..
Το τοπιο ηταν δροσερο απο την πρωινη αυρα και υγρασια σαν ομιχλη, σκεπαζε το εδαφος
Το πρωϊνο φως, επεφτε στα φυλλαρακια στο χαμηλο χορταρι και φαινοντουσαν ολοζωντανα-καταπρασινα, με μικρες διαφανες δροσοσταλιδες πανω που το καθρεφτιζαν


"Πλησιασε κι αλλο..."
Στην αμαξα πανω ηταν δυο ανθρωποι, πολυ λεπτοι γυρω στα 60, με τα προσωπα τους σκαμμενα απο τα χρονια, που τους εκαναν να φαινονται γεροι
Το δερμα τους ηταν σκουρο και ρυτιδιασμενο, και τα ματια τους ειχαν σακουλιασει..
Τωρα, κοντα στη δυση της ζωης τους, η μοιρα δε τους εδινε και πολλες χαρες...πηγαιναν σε μια κηδεια ενος παλιου γνωστου τους, σε ενα κοντινο χωριο..
Ειχαν την ευθυνη να μεταφερουν την αμαξα, που θα τον συνοδευε στο τελευταιο του σπιτι...
Τωρα ομως
ειχαν πιασει τη κουβεντα για κατι που φαινοταν πεσμενο μπροστα και εκλεινε το δρομο τους...
...
Ηταν ηδη πολυ κοντα σε αυτο...
"Βλεπεις τι ειναι?"
"Ειναι... Ειναι... !!!!"
"!!!!"
Κοιταξαν το δρομο και επειτα κοιταχτηκαν μεταξυ τους αποσβολωμενοι...

"Ενας.. ανθρωπος...."
Το σωμα του αντρα με τη λαμπερη πανοπλια ηταν ανασκελα στο χωμα....
Το αριστερο του χερι βουτηγμενο στο αιμα, ειχε ποτισει το χωμα και βαψει τις πετρες κατακοκκινες..
Στο δεξι του χερι, ισα που κρατουσαν τα μισοανοιγμενα δαχτυλα του ενα μεγαλο ασημενιο σπαθι και το κεφαλι του, ειχε ακουμπησει προς τα δεξια...
Η εκφραση του ηταν γαληνια και τα ματια του φαινοντουσαν κλειστα...
Εμοιαζε να κοιμοταν...




Κανεις δε ξερει τι του συνεβη, πως και γιατι βρεθηκε σε αυτη τη κατασταση....και μαλλον κανεις δε θα μαθαινε ποτε τι διαδραματιστηκε εκεινη τη νυχτα..............

Τι στο... τι ward saves ήτανε αυτά; Ο Lestat είχε ραντεβού με τον Σισέ χθες βράδυ;; Ααααργκ..

lance-a-lot έγραψε:

Τι στο... τι ward saves ήτανε αυτά; Ο Lestat είχε ραντεβού με τον Σισέ χθες βράδυ;; Ααααργκ..

xaxaxaxaxaxaxaxa

αυτο το save το βλεπει ο Archaon και το λιμπιζεται!


"WELLDONE MASsster!......."

Ο ανεμος φαινεται να αλλαζει....

Στο ψηλοτερο σημειο του λιγνου ασπρου πυργου, ο Πριγκιπας κοιταζει στην ακρη του οριζοντα...
Ειναι νυχτα και το λυκοφως περα μακρια, μαρτυρα πως το σκοταδι εχει μολις αρχισει...

"Αιμα φαινεται να χυθηκε και αποψε... Πρεπει να παω στη γη των ανθρωπων το συντομοτερο..."

Τωρα ο βορειος ανεμος φαινεται να φυσαει ακομα πιο δυνατα, και ο Πριγκηπας στεκεται ορθιος, κοιταζοντας τα αστερια που τρεμοπαιζουν στο βαθυ μαυρο ουρανο του Tower of Stars...

Once upon a Time...
On the Lands of the Old World there was a great Evil Power coming from the North...
The Evil Power was coming From "The Four Ancient gods":

Khorne... The Ruler of Power...
Nurgle... The Father of Corruption...
Tzeentch... The Lord of Change...
and Slaanesh... The Keeper of Secrets....


Their power was the greatest the World had ever seen... and it was now serving one great Warrior... ...Archaon!...
The Fighters of these dark gods were known as... The Chaos Warriors!... and Archaon was the greatest and strongest of them ALL!!....

Archaon wanted to destroy every living thing on the planet and ordered his vast hordes to attack the Lands of Humans
...

The Humans, The Elves and The Dwarfs joined forces to stop this menace
These Dark Ages were known as The Storm of Chaos!...

And untill now...
None seemed strong enough to stop him...






"..."

"Stop right there, in the name of the Lady of the Lake!"

"!"

"Who are you warrior?"

"..."

"Speak now, or you'll be silenced forever!"

"I am ????, the Elf Prince of the Tower of the Stars -who are you?"

"I am ????, the Knight Lord from the Great Kingdom of Bretonnia. What is your business here Elf Lord?"

"I am coming to request an audience from the King of Bretonnia, King Louen Leoncouer"

"Why you want to speak to our King?"

"There is a great Evil Power marching from the Northern Wastes.."

"!"

"..our Mages saw them coming to destroy the Humans. I am here to worn your King of this menace"

"No one, Elf, Human or Dwarf may see our King without proving he is worthy"

"?"

"You must fight me first, and if you win, then you will see my King. Do you accept the challenge?"

"This is serious. I don't have time for this."

"Fight me, and I promise you, I will personally tell our King all of these things I've heard from you"

"I must meet King Louen at all costs! Very well, I accept the challenge!"









"I must keep my promise and tell King Louen about the things I learned from the Elf! I am two days far from the palace -I should get going"

...






"My Lord!"

"? Sir ????. What brings you here?"


"I bring a message from an Elf of the Tower of the Stars! The evil hordes of Archaon are coming this way! They will attack Bretonnia!"

"These are bad news you bring me. But I have just finished preparations for facing those beasts! I have already been warned..."

"..."

"! You?!... But how?!..."

"There a lot of things you still have to learn, young Sir ????"

"I heard you fought well Sir Knight! With heroes like you, Archaon will not be such a problem..."

"I-I'm honored my Lord!"

"Bretonnia relies on us! It's time to go and fight the army of Chaos and defeat them once and for all..."

"...FOR ULTHUAN!..."

"...AND FOR THE LADY!!!"

καταλαβα οτι πεθανε ο ελφ αλλα δεν καταλαβα πως..!

1)το always strike first του ελφ τι εγινε?γιατι επαιξε πρωτος ο Βρετ?
2)το κιλινγκ μπλοου ειναι οταν φερεις 6 στο to wound και οχι στο to hit.....

2) sto wound to efere bre, apla anti na grapsw 6 egrapsa katey8eian "killing blow"

twra gia to 1)... egrapses pws exei "great weapon" kai always strike last! -mperdeuthka- 8a xanarixw ta zaria kai o agwnas 8a epenalhf8ei!!

Once upon a Time...
On the Lands of the Old World there was a great Evil Power coming from the North...
The Evil Power was coming From "The Four Ancient gods":

Khorne... The Ruler of Power...
Nurgle... The Father of Corruption...
Tzeentch... The Lord of Change...
and Slaanesh... The Keeper of Secrets....


Their power was the greatest the World had ever seen... and it was now serving one great Warrior... ...Archaon!...
The Fighters of these dark gods were known as... The Chaos Warriors!... and Archaon was the greatest and strongest of them ALL!!....

Archaon wanted to destroy every living thing on the planet and ordered his vast hordes to attack the Lands of Humans
...

The Humans, The Elves and The Dwarfs joined forces to stop this menace
These Dark Ages were known as The Storm of Chaos!...

And untill now...
None seemed strong enough to stop him...










"I must keep my promise and tell King Louen about the things I learned from the Elf! I am two days far from the palace -I should get going"

...



...

"Bretonnia relies on us! It's time to go and fight the army of Chaos and defeat them once and for all..."

"...FOR ULTHUAN!..."

"...AND FOR THE LADY!!!"

iatroblast... too much free time lol μόλις είδα το κάστρο από age of empires έλιωσα!